Terapia i leczenie alkoholizmu

Alkoholizm

Ośrodek Leczenia Uzależnień „Nowa Droga” prowadzi kuracje terapeutyczne dla osób uzależnionych od alkoholu. W naszej siedzibie chory może skorzystać z porad psychologa, lekarza oraz podjąć pełne leczenie.

Oferta Ośrodka Terapii Uzależnień „Nowa Droga” we Wrocławiu obejmuje leczenie alkoholizmu i adresowana jest do osób, mających problem z nałogami. Chorzy, który zdecydowali się zgłosić na terapię alkoholową muszą wyrazić zgodę na leczenie, odbywające się w warunkach ambulatoryjnych w naszym ośrodku odwykowym. Leczenie uzależnienia od alkoholu odbywa się w formie terapii indywidualnej lub grupowej w dni robocze. 

Cele terapii alkoholowej

Istnieją dwa podstawowe cele leczenia uzależnienia od alkoholu:

• zyskanie świadomości, że zdrowe, wolne od nałogów funkcjonowanie jest możliwe,
• otrzymanie pomocy w zdobyciu umiejętności niezbędnych do utrzymania stałej abstynencji.

W programie ambulatoryjnym Ośrodka Odwykowego realizujemy:

• programy leczenia opierające się na terapii alkoholowej dla osób uzależnionych od różnego rodzaju środków zmieniających nastrój,
• pogłębioną terapię uzależnienia,
• sesje terapeutyczne dla osób współuzależnionych,
• indywidualną opiekę zapobiegawczo-leczniczą,

Leczenie odwykowe - na ofertę dla osób uzależnionych składa się:

• konsultacja psychologiczna i porady
• terapia alkoholowa
• psychoterapia indywidualna i grupowa
   

Również osoby współuzależnione mogą skorzystać w naszym Ośrodku Uzależnień z wyżej wymienionych leczniczych usług terapeutycznych, takich jak porady psychologa oraz terapia indywidualna i grupowa.

Leczenie uzależnienia od alkoholu – terapia warsztatowa i treningi dla osób uzależnionych i współuzależnionych obejmują:

• trening, który ma na celu wyeliminowanie szans na powrót do picia
• trening radzenia sobie z odczuwaną złością i asertywności
• warsztaty z komunikacji
• warsztaty AA IV, V i VI krok
• warsztaty dla osób współuzależnionych
   

Istotne jest to, że nie wymagamy skierowania od lekarza.

Poniżej przedstawiamy najważniejsze informacje o chorobie alkoholowej – m.in. rozpoznanie oraz charakterystyczne zachowania. Alkoholizm występuje wtedy, gdy w ciągu ostatniego roku pojawią się co najmniej trzy z niżej opisanych objawów:

Głód alkoholowy - indywidualne, bardzo subiektywne poczucie łaknienia. Bardzo nieprzyjemne, wewnętrzne odczucie, podobne do odczuwania zwykłego głodu. Pojawia się silny przymus picia, któremu towarzyszą lęk i strach, że bez używek nie można długo wytrzymać.

Zwiększenie tolerancji. Organizm osoby uzależnionej inaczej „odpowiada” na dostarczaną używkę – ta sama ilość, którą kiedyś przyjmowano, aktualnie wywołuje dużo słabsze efekty. Aby uzyskać ten sam efekt (np. rozluźnienie, uczucie bycia na rauszu, dobre samopoczucie) trzeba wypijać więcej niż kiedyś. Np. wcześniej po jednym piwie pojawiało się już uczucie rozluźnienia i odprężenia, a obecnie, by uzyskać ten efekt, trzeba wypić dwa-trzy piwa. Proces ten prowadzi do błędnego koła, które samo się napędza i zmusza chorego do spożywania coraz większych ilości substancji odurzających. Popularnym poglądem w tego typu sytuacjach jest stwierdzenie, że osoba po prostu uodparnia się na procenty, że organizm jest coraz mocniejszy. Warto jednak pamiętać, że okres ten nie trwa wiecznie, a tuż po nim następuje znaczny spadek tolerancji.

Zespół abstynencyjny – Symptom ten pojawia się w przypadku dostarczania organizmowi mniejszych dawek danej substancji lub całkowitego przerwania picia. Wiążą się z nieprzyjemnymi dla chorego objawami, takimi jak:

• niepokój, drażliwość
• dreszcze
• drżenie kończyn
• skurcze mięśni
• nadmierne pocenie się
• mdłości i wymioty
• bezsenność
• zaburzenia świadomości
• majaczenia
   

Możliwe jest również wystąpienie halucynacji lub różnego rodzaju omamów. Niestety, aby pozbyć się dręczących objawów chory często sięga po używki, co jest tylko chwilowym rozwiązaniem, które na dłuższą metę powoduje dużo gorsze schorzenia. Dużo lepszą metodą walki z objawami jest podjęcie leczenia i zapisanie się na terapię alkoholową.

Utrata kontroli nad podejmowanymi decyzjami. Chory w zasadzie nie jest w stanie powstrzymać się od sięgnięcia po substancję, która sprawia, że czuje się rozluźniony i ma dobre samopoczucie. Chory jest w sytuacji bez wyjścia, ponieważ nie ma żadnej możliwości samodzielnego odejścia od nałogu i powstrzymania chęci wypicia. Aby powstrzymać głód musi rozpocząć leczenie.

Picie mimo świadomości o jego złym wpływie na organizm. Z upływem czasu osoby, które piją bardzo często, zaczynają sobie zdawać sprawę z tego, że mają problemy ze zdrowiem i z życiem rodzinnym czy społecznym. Z powodu częstego picia zaczynają się codzienne kłótnie w domu, a w pracy pojawiają się kłopoty związane ze spadkiem formy i sprawności intelektualnej. Często utrzymuje się złe samopoczucie i brak energii do działania. Jednak najbardziej znamienne jest to, że pomimo tych objawów, danej osobie najczęściej nie udaje się powstrzymać od picia, co oczywiście zwraca uwagę całego otoczenia. Aby znaleźć w sobie siłę do zmian należy udać się na terapię, aby leczyć swoje uzależnienie.

Picie jako główny cel życia. Zapewnienie sobie dziennej dawki alkoholu staje się warunkiem dobrego samopoczucia i spokoju wewnętrznego. Bez niego uzależniony nie jest w stanie normalnie funkcjonować – jeżeli okazuje się, że dostęp do odurzającej substancji jest utrudniony, odczuwa on silny niepokój i nie jest się w stanie na niczym skupić. Staje się również bardzo nerwowy i wywołuje kłótnie z domownikami i znajomymi. Może go rozgniewać nawet najmniejsza drobnostka. Spędzanie wolnego czasu bez alkoholu przestaje być atrakcyjne. Dzień bez używek staje się dniem straconym, dlatego bardzo ważne dla chorego jest zaplanowanie swojego dnia tak, by koniecznie znalazł się w nim czas na wypicie. Jedyne, o czym chory jest w stanie myśleć jest alkohol i czas, który będzie mógł zostać poświęcony na picie (bardzo często z innymi osobami uzależnionymi).