Terapia współuzależnienia od alkoholu

Pomoc dla osób współuzależnionych

Porady psychologa dla osób współuzależnionych

Nadmierne spożywanie alkoholu przez jedną z osób w rodzinie wpływa negatywnie na całą rodzinę, stwarza poważne kłopoty i często jest przyczyną cierpień zarówno dorosłych jak i dzieci. Pogłębianie się problemu alkoholowego, powoduje, że niepijący członkowie rodziny zaczynają szukać dróg wyjścia z tej sytuacji. Poszukują sposobów, które pomogą im przetrwać w stresujących momentach, następuje poczucie zagrożenia, brak stabilizacji i poczucia bezpieczeństwa, zakłócone jest zaspokajanie podstawowych potrzeb psychologicznych, a często także biologicznych. Osoba uzależniona od alkoholu z biegiem czasu coraz bardziej skupia się na piciu, nie pełni już swoich ról społecznych, zawodowych i rodzinnych, przestaje być prawdziwym członkiem rodziny. Często przestaje się interesować najbliższymi osobami, sama zaczyna wymagać opieki i obsługi. 

Niestety efektem życia z osobą cierpiącą na uzależnienie od alkoholu może być współuzależnienie. 

Osoba współuzależniona:

• bardzo silnie koncentruje się na zachowaniach osoby pijącej, skupia się nad tym cały czas
• często poszukuje różnych usprawiedliwień sytuacji picia, zaprzeczania istniejącemu problemowi
• najczęściej bardzie długo ukrywa problem picia bliskiej osoby przed innymi, środowiskiem zewnętrznym
• stara się przejąć kontrolę nad piciem osoby bliskiej (ograniczać sytuacje alkoholowe, wylewać alkohol, odmierzać ilości alkoholu, czasem kupować wręcz alkohol, aby pijący nie wychodził z domu itp.)
• przejmuje odpowiedzialność za wszystkie zachowania pijącego partnera, stara się łagodzić konsekwencje picia: kłamie, zataja sytuacje przed innymi, płaci długi pijącego, dba o higienę pijącego, o jego wizerunek przed innymi, aby jak najdłużej problem nie był widziany przez innych itp.
• przejmuje za osobę pijącą obowiązki domowe i inne, które ona zaniedbuje.

Życie w długotrwałym, permanentnym stresie wynikającym z choroby alkoholowej bliskiej osoby oraz znikoma skuteczność działań, które są nakierowane na rozwiązanie problemu picia, powodują w dłuższym czasie poważne konsekwencje psychologiczne:

1. zaburzenia psychosomatyczne:
a. nerwice, które zaczynają się objawiać w codziennych, życiowych sytuacjach
b. bardzo silne zaburzenia życia emocjonalnego (huśtawka nastrojów, stany lękowe, paniczne i depresyjne, napięcie nerwowe i stan wiecznego pogotowia emocjonalnego)
c. silne zakłócenia czynności poznawczych (zagubienie życiowe, chaos poznawczy, brak poczucia sensu i celowości, zakłócenie wzorców normy i zdrowia, nierealistyczne oczekiwania życiowe)
2. pustka duchowa i brak nadziei na poprawę obecnego stanu
3. samotność oraz wewnętrzna niemożność podzielenia się swoimi problemami z otoczeniem
4. poczucie niezdolności rozstania się z osobą uzależniona od alkoholu
5. czasami nadużywanie substancji psychoaktywnych, które „wyciszają problemy” (zwłaszcza leków nasennych i uspokajających)
6. trudności w rozpoznawaniu własnych potrzeb i oczekiwań, w realizacji własnych pragnień, ambicji i celów
7. wyraźnie odczuwane obniżenie jakości życia.

Współuzależnienie to nie jest choroba, to niepoprawne i szkodliwe dla człowieka przystosowanie się do sytuacji stresowej, która często jest długotrwała.

Osoba współuzależniona cały czas poszukują sposobów na ograniczanie picia partnera i stopniowo czuje się odpowiedzialna za jego życie i funkcjonowanie, co niestety prowadzi do tego, że pijący ma „ułatwione” dalsze spożywanie alkoholu.

U dużej części osób cierpiących na współuzależnienie występuje bardzo ostra reakcja na stresy, zaburzenia adaptacyjne, zaburzenia snu oraz objawy zaburzeń stresowych pourazowych. Współuzależnienie można zdiagnozować jedynie u osób dorosłych, które mają zawsze możliwość innych sposób postępowania i radzenia sobie z piciem partnera. Osoby nieletnie (dzieci) nigdy nie mają wyboru i są skazane na życie w stworzonych przez osobę uzależnioną warunkach.

Osoby współuzależnione potrzebują i wymagają profesjonalnej pomocy terapeutycznej i medycznej, którą oferują ośrodki terapii uzależnień.

W takich miejscach mogą otrzymać pomoc i poprawić stan zdrowia psychicznego. I jest to proces niezależny od sposobu postępowania osoby uzależnionej. Niezależnie, czy osoba zmagająca się z chorobą alkoholową podejmie leczenie odwykowe czy też nie, osoby współuzależnione mogą poprawić swoje życie oraz życie swoich dzieci. Jest to bardzo trudne bez zwrócenia się o fachową pomoc do ośrodka uzależnień.

Osoby współuzależnione mogą znaleźć wsparcie również na spotkaniach Wspólnoty Al-Anon. Celem tej wspólnoty jest udzielenie pomocy i wpieranie osób współuzależnionych. Omawiane są problemy, które powstają w codziennym życiu z osobą uzależnioną od alkoholu – osoba współuzależniona może poprawić swoje funkcjonowanie. Oczywiście wskazana jest też profesjonalna terapia współuzależnienia.

Leczenie alkoholizmu nie jest jedynie problemem osoby bezpośrednio zmagającej się z uzależnieniem od alkoholu. Osoby współuzależnione cierpią w tej sytuacji podobnie jak osoba uzależniona, a często nawet bardziej. Skorzystanie z pomocy ośrodków leczenie alkoholizmu to często droga wyjścia z sytuacji, która wydaje się bez wyjścia. Ośrodek Terapii Uzależnień Nowa Droga to placówka prowadząca leczenie alkoholizmu na każdym etapie oraz terapie alkoholizmu, również dla osób współuzależnionych.

Terapia współuzależnienia

Terapia współuzależnienia to proces, który skupia się na zrozumieniu i zmianie destrukcyjnych wzorców zachowań, które rozwijają się w odpowiedzi na życie z osobą uzależnioną od alkoholu. W trakcie terapii osoby współuzależnione uczą się rozpoznawać swoje potrzeby i granice, co jest kluczowe dla odzyskania kontroli nad własnym życiem. Specjaliści pomagają w budowaniu zdrowych relacji oraz wzmocnieniu poczucia własnej wartości, co jest niezbędne do skutecznego radzenia sobie z trudnościami.

Osoby współuzależnione często zaniedbują własne potrzeby na rzecz osoby uzależnionej, co może skutkować poważnymi problemami emocjonalnymi i psychicznymi. Terapia oferuje narzędzia do radzenia sobie z tymi wyzwaniami, umożliwiając osobom współuzależnionym lepsze zrozumienie siebie i swojej sytuacji. Dzięki wsparciu terapeutycznemu możliwe jest stopniowe odbudowywanie życia osobistego i zawodowego.

Terapia dla rodzin alkoholików – na czym się koncentruje?

Terapia dla rodzin alkoholików koncentruje się na odbudowie więzi rodzinnych oraz poprawie komunikacji między członkami rodziny. Proces ten pomaga zrozumieć dynamikę relacji w rodzinie dotkniętej problemem alkoholowym oraz uczy, jak wspierać osobę uzależnioną bez utraty własnej tożsamości. Specjaliści pracują nad wzmocnieniem więzi emocjonalnych i budowaniem zdrowych granic, co jest kluczowe dla trwałej poprawy sytuacji rodzinnej.

Rodziny osób uzależnionych często doświadczają chaosu i braku stabilności, co wpływa na ich codzienne funkcjonowanie. Terapia dla rodzin alkoholików oferuje przestrzeń do wyrażania emocji i obaw, co jest niezbędne do rozpoczęcia procesu uzdrawiania. Dzięki profesjonalnemu wsparciu możliwe jest stworzenie planu działania, który pomoże wszystkim członkom rodziny w radzeniu sobie z wyzwaniami związanymi z uzależnieniem.

Współuzależnienie od alkoholu – jakie emocje towarzyszą współuzależnionym?

Osoby współuzależnione często czują się przytłoczone odpowiedzialnością za życie osoby uzależnionej, co prowadzi do chronicznego stresu i wypalenia emocjonalnego. Współuzależnienie może powodować poczucie izolacji i bezradności, które utrudniają podejmowanie decyzji o zmianach w życiu. Często towarzyszy temu brak wsparcia ze strony otoczenia, co potęguje uczucie osamotnienia. Współuzależnienie od alkoholu wpływa na jakość życia osób nim dotkniętych, prowadząc do problemów zdrowotnych i emocjonalnych. Osoby te mogą doświadczać trudności w rozpoznawaniu własnych potrzeb oraz w realizacji osobistych celów i ambicji.